Studenten Eindhoven bouwen brug.
Cellulose
IJs is normaal heel broos en breekbaar. Daarom voegen de Eindhovenaren er cellulose aan toe, een onderdeel van hout. “Eerder gebruikten we zaagsel, maar cellulose is steviger en makkelijker te verwerken. Bovendien werd het ijs bruin van zaagsel, dat was niet een heel leuk plaatje. Met cellulose krijgen we mooi wit ijs, een bijkomend voordeel”, aldus projectleider Arno Pronk, een bouwkundige van de TU.
Ballon
De bouwers vertrekken komende maandag naar het dorp Juuka. Een dag later beginnen ze met de voorbereidingen. Pronk: “De Finnen hebben de bouwplaats in orde gemaakt. Wij gaan onze apparatuur uitpakken. Ook gaan we een ballon uitrollen en opblazen en alle ankers vastzetten. Een beetje zoals het heien en bouwrijp maken.” Na de jaarwisseling moet het bouwen zelf beginnen. De metershoge ballon is de mal. De bouwers spuiten er een laag water met cellulose op. Als het mengsel is bevroren, spuiten ze er een laag bovenop. Zo gaan ze wekenlang verder, tot de brug klaar is.
Vorst
Het weer werkt voorlopig echter niet mee. Ook in het oosten van Finland is het bijzonder zacht voor de tijd van het jaar. Normaal ligt de temperatuur eind december 10 graden onder nul, nu is het een paar graden boven het vriespunt. Prima voor de voorbereiding, bij dooi is het prettiger werken dan bij vorst, maar er is nog geen vorst op komst. “Vanaf 5 januari moet het wel gaan vriezen. Anders valt het letterlijk in het water”, zegt Pronk.
Voor de dorpsbewoners is het Nederlandse project een welkome afleiding. In de wintermaanden schijnt de zon er alleen tussen 10.00 uur en 14.00 uur. Van de vroege middag tot de late ochtend is het nacht. De dichtstbijzijnde grote plaats ligt op 100 kilometer afstand. Pronk: “Het is een niet zo welvarende regio. Voor hen is dit een mogelijkheid om de economie te stimuleren.” In de lente zal de brug smelten, zoals eerder gebeurde met de koepel en de kerk. Het smeltwater stroomt weg, het cellulose gaat naar de composthoop. “We willen het graag opgeruimd achterlaten. Maar eigenlijk is de brug helemaal biologisch afbreekbaar. Ideaal. Je legt ’s winters een brug neer, mensen kunnen er gebruik van maken. En als het is afgelopen, wordt het materiaal een voedingsbodem voor plantjes. Niets aan de hand.”